Dogoterapia jest jedną z
metod, która dzięki wykorzystaniu w pracy psów - terapeutów ma na
celu wspomaganie procesu rehabilitacji fizycznej i umysłowej zarówno
dzieci jak i dorosłych dotkniętych takimi chorobami jak: autyzm,
porażenie mózgowe, niedowład kończyn, charakteropatia, zespół wiotkiego
dziecka itp. Dawno temu zauważono, że obecność psów wpływa
pozytywnie na ludzi, działa uspokajająco, pozwala na
wyciszenie i opanowanie złych emocji. To właśnie cierpliwość,
wrażliwość, spokój i oddanie człowiekowi powoduje, że psy doskonale
spełniają się w roli terapeutów.
Terapia kontaktowa z udziałem psa ma na celu rozwój ruchowy, intelektualny, emocjonalny i społeczny pacjentów. Ważne dla osób niepełnosprawnych jest to, że pies nie ocenia, nie denerwuje się w sytuacji, kiedy ćwiczenie nie uda się, nie krytykuje. Pies nie zwraca uwagi na niedoskonałości wyglądu, mowy czy odruchów. Jego całkowicie akceptująca postawa umożliwia wytworzenie więzi z pacjentem, zapewnia mu poczucie bezpieczeństwa oraz co niezmiernie istotne, przyczynia się do aprobaty własnej osoby ze wszystkimi ograniczeniami wynikającymi z choroby. Pozwala na rozwijanie kontaktów społecznych oraz poprawę komunikacji ze światem zewnętrznym, wpływając tym samym korzystnie na rozwój emocjonalny osoby niepełnosprawnej. Współpraca na płaszczyźnie pacjent – pies motywuje do podjęcia ćwiczeń, nowych zadań oraz wyzwań niejednokrotnie niemożliwych do osiągnięcia tradycyjnymi metodami terapeutycznymi. To z kolei zapewnia rozwój ruchowy i aktywność pacjenta, usprawnia jego motorykę dużą i małą. Terapia z udziałem psa stymuluje również rozwój społeczny osób niepełnosprawnych, gdyż pozwala otworzyć się pacjentom na świat zewnętrzny, przełamać lęki i obawy wynikające z bezpośredniego kontaktu z drugim człowiekiem lub zwierzęciem, a także rozwija w pacjencie samodzielność i odpowiedzialność za drugą, żywą istotę.Przyczynia się do rozwoju sfery umysłowej dziecka i jego zmysłów (wzroku, słuchu, dotyku i węchu). Zadania i ćwiczenia wykonywane podczas sesji terapeutycznych z udziałem psa wpływają także na poprawę koncentracji, rozwój mowy oraz poszerzenie słownictwa biernego i czynnego. Poprzez zabawy z psem dziecko uczy się rozpoznawania kolorów, kształtów, wykazywania różnic i podobieństw.Dogoteriapia poprzez organizację różnych form zajęć i ćwiczeń ma na celu wszechstronny rozwój osoby. Jednak należy pamiętać, że efektywność zajęć terapeutycznych uzależniona jest od rodzaju schorzeń, indywidualnych cech i możliwości osoby niepełnosprawnej. Dlatego tak duże znaczenie ma, żeby zajęcia były prowadzone przez odpowiednio wyszkolone psy i specjalistyczną kadrę.
Terapia kontaktowa z udziałem psa ma na celu rozwój ruchowy, intelektualny, emocjonalny i społeczny pacjentów. Ważne dla osób niepełnosprawnych jest to, że pies nie ocenia, nie denerwuje się w sytuacji, kiedy ćwiczenie nie uda się, nie krytykuje. Pies nie zwraca uwagi na niedoskonałości wyglądu, mowy czy odruchów. Jego całkowicie akceptująca postawa umożliwia wytworzenie więzi z pacjentem, zapewnia mu poczucie bezpieczeństwa oraz co niezmiernie istotne, przyczynia się do aprobaty własnej osoby ze wszystkimi ograniczeniami wynikającymi z choroby. Pozwala na rozwijanie kontaktów społecznych oraz poprawę komunikacji ze światem zewnętrznym, wpływając tym samym korzystnie na rozwój emocjonalny osoby niepełnosprawnej. Współpraca na płaszczyźnie pacjent – pies motywuje do podjęcia ćwiczeń, nowych zadań oraz wyzwań niejednokrotnie niemożliwych do osiągnięcia tradycyjnymi metodami terapeutycznymi. To z kolei zapewnia rozwój ruchowy i aktywność pacjenta, usprawnia jego motorykę dużą i małą. Terapia z udziałem psa stymuluje również rozwój społeczny osób niepełnosprawnych, gdyż pozwala otworzyć się pacjentom na świat zewnętrzny, przełamać lęki i obawy wynikające z bezpośredniego kontaktu z drugim człowiekiem lub zwierzęciem, a także rozwija w pacjencie samodzielność i odpowiedzialność za drugą, żywą istotę.Przyczynia się do rozwoju sfery umysłowej dziecka i jego zmysłów (wzroku, słuchu, dotyku i węchu). Zadania i ćwiczenia wykonywane podczas sesji terapeutycznych z udziałem psa wpływają także na poprawę koncentracji, rozwój mowy oraz poszerzenie słownictwa biernego i czynnego. Poprzez zabawy z psem dziecko uczy się rozpoznawania kolorów, kształtów, wykazywania różnic i podobieństw.Dogoteriapia poprzez organizację różnych form zajęć i ćwiczeń ma na celu wszechstronny rozwój osoby. Jednak należy pamiętać, że efektywność zajęć terapeutycznych uzależniona jest od rodzaju schorzeń, indywidualnych cech i możliwości osoby niepełnosprawnej. Dlatego tak duże znaczenie ma, żeby zajęcia były prowadzone przez odpowiednio wyszkolone psy i specjalistyczną kadrę.
Polecam
Powinniśmy jak najczęściej wspierać takie akcje.
OdpowiedzUsuń