niedziela, 5 maja 2013

Dogoterapia


Dogoterapia jest jedną z metod, która dzięki wykorzystaniu w pracy psów - terapeutów  ma na  celu  wspomaganie procesu rehabilitacji fizycznej i umysłowej zarówno dzieci jak i dorosłych dotkniętych takimi chorobami jak: autyzm, porażenie mózgowe, niedowład kończyn, charakteropatia, zespół wiotkiego dziecka itp.   Dawno  temu  zauważono, że obecność psów wpływa pozytywnie       na ludzi, działa  uspokajająco,   pozwala   na       wyciszenie i  opanowanie   złych emocji.   To  właśnie  cierpliwość,  wrażliwość,   spokój i oddanie człowiekowi powoduje, że psy doskonale spełniają się w roli terapeutów.
Terapia kontaktowa z udziałem psa ma na celu rozwój ruchowy, intelektualny, emocjonalny i społeczny pacjentów. Ważne dla osób niepełnosprawnych jest to, że pies nie ocenia, nie denerwuje się w sytuacji, kiedy ćwiczenie nie uda się, nie krytykuje. Pies nie zwraca uwagi na niedoskonałości wyglądu, mowy czy odruchów. Jego całkowicie akceptująca postawa umożliwia wytworzenie więzi z pacjentem, zapewnia mu poczucie bezpieczeństwa oraz co niezmiernie istotne, przyczynia się do aprobaty własnej osoby ze wszystkimi ograniczeniami wynikającymi z choroby. Pozwala na rozwijanie kontaktów społecznych oraz poprawę komunikacji ze światem zewnętrznym, wpływając tym samym korzystnie na rozwój emocjonalny osoby niepełnosprawnej.
Współpraca na płaszczyźnie pacjent – pies motywuje do podjęcia ćwiczeń, nowych zadań oraz wyzwań niejednokrotnie niemożliwych do osiągnięcia tradycyjnymi metodami terapeutycznymi. To z kolei zapewnia rozwój ruchowy i aktywność pacjenta, usprawnia jego motorykę dużą i małą. Terapia z udziałem psa stymuluje również rozwój społeczny osób niepełnosprawnych, gdyż pozwala otworzyć się pacjentom na świat zewnętrzny, przełamać lęki i obawy wynikające z bezpośredniego kontaktu z drugim człowiekiem lub zwierzęciem, a także rozwija w pacjencie samodzielność i odpowiedzialność za drugą, żywą istotę.Przyczynia się do rozwoju sfery umysłowej dziecka i jego zmysłów (wzroku, słuchu, dotyku i węchu). Zadania i ćwiczenia wykonywane podczas sesji terapeutycznych z udziałem psa wpływają także na poprawę koncentracji, rozwój mowy oraz poszerzenie słownictwa biernego i czynnego. Poprzez zabawy z psem dziecko uczy się rozpoznawania kolorów, kształtów, wykazywania różnic i podobieństw.Dogoteriapia poprzez organizację różnych form zajęć i ćwiczeń ma na celu wszechstronny rozwój osoby. Jednak należy pamiętać, że efektywność zajęć terapeutycznych uzależniona jest od rodzaju schorzeń, indywidualnych cech i możliwości osoby niepełnosprawnej. Dlatego tak duże znaczenie ma, żeby    zajęcia    były   prowadzone   przez   odpowiednio   wyszkolone   psy i specjalistyczną kadrę. 

 

            
 

 

Polecam

sobota, 4 maja 2013

Terapia behawioralna

Ogólne prawa uczenia się trafnie tłumaczą zachowania dzieci autystycznych i stanowią podstawę terapii behawioralnej.

Główne cele terapii behawioralnej    
Rozwijanie zachowań deficytowych   
Redukowanie zachowań niepożądanych   
Generalizowanie i utrzymywanie efektów terapii                                            Podstawowe reguły behawioralne w edukacji
Jeżeli chcemy, żeby zachowania występowały częściej, powinniśmy je systematycznie wzmacniać
Zachowania niepożądane nie powinny być wzmacniane 
Pojawienie się trudnego zachowania nie jest niebezpieczne, jeśli tylko nie jest wzmacniane
Rozwijanie zachowań deficytowych
Zachowaniami deficytowymi nazywamy te zachowania, które uważa się za normalne i pożądane u dziecka w pewnym wieku i w pewnych okolicznościach, a które u dziecka autystycznego występują zbyt rzadko lub nie występują wcale (np. prawidłowa mowa, okazywanie uczuć, zabawa itd.) Zadaniem terapeuty behawioralnego jest kształtowanie u dziecka jak największej liczby zachowań adaptacyjnych, które rozwiną jego niezależność i umożliwią mu efektywne funkcjonowanie w środowisku. 
Drogą do tego celu jest: wybiórcze wzmacnianie coraz bardziej zbliżonych do docelowych form zachowania (kontrola wzmocnień, czyli manipulowanie konsekwencjami zachowania), ścisłe kontrolowanie sytuacji, w których zachowanie przebiega (kontrola bodźców, czyli manipulowanie czynnikami poprzedzającymi zachowanie- instrukcjami i podpowiedziami).
Podstawowe etapy terapii behawioralnej dzieci autystycznych
Wczesne rozumienie mowy 
Trening imitacji  
Dopasowywanie i sortowanie
Imitacja werbalna 
Rozwój rozumienia mowy i mowy czynnej; nazywanie obiektów i czynności  
Pojęcia abstrakcyjne
Budowanie zdań. Nauka odpowiadania na pytania 
Umiejętności szkolne
Rozwój społeczny. Nauka wspólnej zabawy 
Czynności samoobsługowe
Ogólne zasady wyboru zachowań docelowych
Ucz umiejętności, z których twój uczeń będzie mógł korzystać codziennie do końca życia 
Ucz umiejętności, z których twój uczeń może skorzystać natychmiast  
Zacznij od nauki umiejętności podstawowych
Ucz umiejętności komunikowania się 
Ucz zachowań funkcjonalnych  
Wybieraj takie zachowania, z którymi masz szansę sobie poradzić 
Zachowania niepożądane muszą zostać skorygowane 

                           

 

                        

Polecam
                                                                     

czwartek, 2 maja 2013

Terapia

Ze względu na to, że każde dziecko jest inne, nie istnieje jedna metoda, która oddziałuje najlepiej na wszystkie dzieci. Najważniejsze jest by terapia była indywidualnie wypracowana dla konkretnego dziecka, uwzględniała jego specyficzne potrzeby i zaburzenia, mocne i słabe strony, tylko wtedy może być skuteczna.Często różne metody pracy i terapii są łączone. Główny rodzaj terapii, uzupełniany przez inne. Ważne jest by działania miały charakter kompleksowy i wielokierunkowy, a terapeuci ze sobą współpracowali.
Terapia dziecka z autyzmem opiera się na trzech podstawowych zasadach:
  • Przygotowanie rodziców do pracy z dzieckiem poprzez wyjaśnienie im zachowań dziecka. 
  • Rozszerzeniu form kontaktu z dzieckiem, przede wszystkim kontaktu fizycznego. 
  • Stymulacji dziecka do kontaktów społecznych.                                      W terapii dzieci autystycznych wykorzystywane są różnego rodzaju metody:  Metoda Behawioralna, Metoda Aktywności Knillów,  Metoda Dobrego Startu, Metoda Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne, Metoda A. Tomatisa, Metoda Opcji (THE SON-RISE), Kinezyterapia,  dogoterapia, Arteterapia,  Muzykoterapia,  Logorytmika, Holding, Hipoterapia, Program teacch, Metoda Domana i Delacato, Delfinoterapia.
                                                                        

Polecam 
Terapia behawioralna                                                                                                           

środa, 1 maja 2013

Kampania społeczna


                       

Fundacja SYNAPSIS rozpoczęła kampanię „Autyzm. Fakty i Mity", która jest kontynuacją brytyjskiej akcji zainicjowanej przez National Autistic Society, największego brytyjskiego stowarzyszenia na rzecz osób z autyzmem. Jej celem jest obalenie mitów funkcjonujących w społeczeństwie na temat autyzmu, które mogą powodować m.in. opóźnienie w wykrywaniu autyzmu, czy trudności w dostępie do odpowiedniej pomocy. Akcja będzie realizowana w Polsce do końca kwietnia 2013 roku. W maju 2013 roku Fundacja SYNAPSIS przekaże ją kolejnej organizacji w Europie.

                          
 
  
Polecam

wtorek, 30 kwietnia 2013

Mózgi autystyków są inne

Mózgi autystyków różnią się od mózgów osób zdrowych - ujawniają najnowsze badania amerykańskich naukowców. Największe różnice znaleźli w tych obszarach mózgu, które odpowiadają za analizowanie twarzy.Badacze zaobserwowali odmienne wzory reakcji mózgów zdrowych uczestników eksperymentu i autystyków. Różnice te widoczne były w obszarze odpowiedzialnym za rozpoznawanie twarzy w obrębie zakrętu wrzecionowatego. W mózgach ludzi z autyzmem było znacznie mniej połączeń tej części mózgu z dwoma innymi obszarami: ciałem migdałowatym oraz tylną częścią zakrętu obręczy – odgrywającymi ważną rolę w procesie zapamiętywania oraz przetwarzania bodźców wywołujących emocje.
Natalia Kleinhans – profesor radiologii oraz autorka raportu z badania – mówi, iż wykazało ono, że podczas spostrzegania i analizy ludzkich twarzy mózgi osób autystycznych nie pracują tak spójnie jak mózgi zdrowych. Problem tkwi jednak nie w tym, że pewne obszary mózgu u autystyków nie są ze sobą połączone, ale w tym, że połączenia te są znacznie słabsze niż u zdrowych osób. 

 


Polecam
Kopalnia wiedzy
Od badań mózgu do.....
Sekrety mózgu